دروازه‌های بازار بهداشتی و آرایشی را نمی‌توان تا همیشه بسته نگاه داشت و اگر امروز با ابزار تحقیق و توسعه برای ورود به این بازارها آماده نباشیم، غول‌های بهداشتی و آرایشی دنیا ما را خواهند بلعید”
یکی از شاخص‌های کلیدی که نشان می‌دهد یک شرکت چقدر از نوآوری حمایت می‌کند میزان هزینه‌ای است که برای تحقیق و توسعه (R&D) می‌کند. امروز غول‌های بزرگ فناوری در همه زمینه‌ها ازجمله صنایع بهداشتی و آرایشی بین‌المللی نمونه‌هایی عالی از شرکت‌های بزرگی هستند که موفقیتشان را مدیون نوآوری هستند. چراکه مدت‌هاست این شرکت‌ها با درک اهمیت توسعه دانش و فناوری‌های جدید، سرمایه‌گذاری گسترده‌ای در بخش تحقیق و توسعه خود انجام داده‌اند. افزایش فعالیت‌های تحقیق و توسعه این شرکت‌ها، موجب تولید فناوری‌های جدید، افزایش بهره‌وری و درنهایت تولید ثروت از دانش و رشد اقتصادی می‌شود.
این شرکت‌ها به تحقیق و توسعه به‌عنوان یک بخش جداگانه از هدف‌گذاری‌های بلندمدت خود در مسیر توسعه نگاه نمی‌کنند، بلکه آن را قابلیت و ظرفیت بزرگی می‌بینند که می‌توان با تغذیه از پایگاه دانش آن، محصولات جدید و پیشرویی تولید کرد که درنهایت موجب ثروت‌آفرینی بیشتر برای آن مجموعه می‌شود. در این زمینه گسترش روزافزون برندهای معتبر جهانی در صنایع بهداشتی و آرایشی دلیل این مدعاست. نکته مهم دیگری که باید به آن توجه داشته باشیم این است که سرمایه‌گذاری و افزایش فعالیت‌های تحقیق و توسعه بنگاه‌های تجاری در حوزه‌های مختلفی ازجمله صنایع دارویی، بهداشتی و آرایشی، یکی از گام‌های بزرگ و موثری است که می‌تواند نقش بسیار پررنگی در «دانش‌بنیان شدن صنایع بزرگ» داشته باشد. در واقع این بنگاه‌ها سرمایه‌گذاری در این حوزه‌ها را به‌واقع سرمایه‌گذاری می‌بینند و نه هزینه‌ای که صرف هیچ می‌شود و از دست آنها خارج خواهد شد.
ریشه‌های تحقیق و توسعه در دنیا
برای اینکه بدانیم در صنعت گسترده‌ای مانند آرایشی و بهداشتی، از تحقیق و توسعه چه می‌خواهیم لازم است که در ابتدا بدانیم به چه نوع فعالیت‌هایی تحقیق و توسعه می‌گویند. سال ۱۹۶۳ میلادی سازمان همکاری و توسعه اقتصادی اروپا (OECD) برای اولین بار دستورالعملی به نام راهنمای «فراسکاتی» را با هدف شناسایی و ارزیابی تحقیق و توسعه در جهان منتشر کرد. براساس این دستورالعمل تحقیق و توسعه عبارت است از «انجام هرگونه کار خلاق به طریقی نظام‌مند به‌منظور انباشت دانش ازجمله دانش بشری، فرهنگی و اجتماعی و استفاده از این انباشت دانش برای طرح کاربردهای جدید». درواقع می‌توان گفت تفاوت اصلی تحقیق و توسعه از دیگر فعالیت‌های مشابه که ماهیتی علمی و فناورانه دارند، وجود میزان قابل‌توجهی عنصر نوآوری، حل مسائل و عدم قطعیت علمی و یا فنی در آن است.
